12 maja - Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek i Położnych
Wiadomości, Piątek, 12 maja 2023
"Niewiele zawodów ma tak oczywisty cel jak zawód pielęgniarki, położnej. To zawody szczególne, które mają głęboki sens filozoficzny, społeczny, moralny. Bo kiedy ludzie cierpią, kiedy cierpi człowiek, potrzebny jest drugi człowiek przy cierpiącym’’
Jan Paweł II
Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek i Położnych przypomina nam wszystkim o ważnej roli jaką wobec człowieka, społeczeństwa pełnią pielęgniarki, pielęgniarze i położne.
To zawody nacechowane ogromnym zaangażowaniem oraz odpowiedzialnością. Ich szczególną charakterystyką jest czynienie dobra na rzecz drugiego człowieka, wspieranie go w chorobie i niesienie ulgi w cierpieniu. Mimo ciągłego postępu technologicznego w medycynie żaden aparat ani urządzenie nie jest w stanie zastąpić kompetencji i troski jakie daje człowiek służący choremu i cierpiącemu.
Dzisiejszy dzień jest więc znakomitą okazją, żeby docenić pracę, zaangażowanie i wybór tego wyjątkowego zawodu.
Dyrekcja SP ZOZ w Bychawie jest wdzięczna, że każdego dnia personel pielęgniarek i położnych otacza swoich pacjentów profesjonalną opieką, dzięki której mogą mieć poczucie, że w systemie ochrony zdrowia to oni są najważniejsi.
Wszystkim w dniu ich święta składamy wyrazy uznania za codzienną ciężką pracę, ratującą zdrowie i niejednokrotnie życie innych.
Trochę historii…
Prekursorka nowoczesnego pielęgniarstwa Florence Nightingale (12.05.1820–13.08.1910) urodziła się we Florencji, w zamożnej, arystokratycznej rodzinie angielskiej. Otrzymała wszechstronne wykształcenie. W wieku 25 lat wprawiła rodziców w przerażenie, prosząc o zgodę na naukę pielęgniarstwa w szpitalu w Salisbury. Nieprzychylność rodziców była zrozumiała; w tamtych czasach pielęgniarstwem trudniły się (nie licząc zakonnic) głównie kobiety z marginesu społecznego; warunki pracy były zaś tak ciężkie, że angielskie sądy chętnie zamieniały karę więzienia na pracę w szpitalu. Rodzice, chcąc wpłynąć na zmianę decyzji wysłali ją w długą, zagraniczną podróż, którą Nightingale wykorzystała, aby poznać szpitale i pracę pielęgniarek w różnych szpitalach.. W 1850 roku odbyła 4-miesięczny kurs pielęgniarski dla diakonis protestanckich, potem praktykowała w kilku szpitalach. W 1852 roku zrezygnowała z małżeństwa i została przełożoną zakładu dla chorych dam z towarzystwa. W 1854 r. gdy wybuchła wojna krymska i z frontu napływały wieści o skrajnie złych warunkach panujących w angielskich szpitalach polowych, Nightingale za własne pieniądze zakupiła potrzebne leki i środki opatrunkowe, zebrała 38 ochotniczek i udała się na front. W przepełnionym szpitalu w Skutari zastała brud, epidemie tyfusu i dyzenterii. Śmiertelność sięgała 42%. W ciągu 2 miesięcy Florence poprawiła warunki sanitarne, zorganizowała kuchnię i pralnię szpitalną. Efektem było zmniejszenie śmiertelności do 2%. W 1856 roku powróciła do Anglii jako bohaterka narodowa. Wdzięczni żołnierze wraz z rodzinami zebrali fundusze, dzięki którym w 1860 r. Nightingale mogła założyć pierwszą świecką szkołę pielęgniarek, przy Szpitalu św. Tomasza w Londynie. Dwie najważniejsze zasady funkcjonowania szkoły brzmiały: pielęgniarki powinny być technicznie wyszkolone w specjalnie do tego celu zorganizowanych szpitalach; pielęgniarki powinny mieszkać w internatach, aby można było czuwać nad ich moralnością. Na początku absolwentki szkoły nie otrzymywały dyplomów, jedynie zapisywano ich nazwiska w specjalnej księdze. Nadzorując pracę szkoły F.Nightingale opracowała kilka projektów reformy wojskowej służby zdrowia, uczestniczyła w działalności Królewskiej Komisji, pracującej m.in. nad rozwiązywaniem problemów sanitarnych Indii. W 1904 r. nadano jej tytuł Lady of Grace orderu św. Jana Jerozolimskiego. W 1912 roku Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża ustanowił Medal im. Florence Nighitngale, najwyższe odznaczenie pielęgniarskie przyznawane co 2 lata za wybitną działalność zawodową i humanitarną, bohaterską postawę w czasie działań wojennych i klęsk żywiołowych, a także za szczególne zasługi organizacyjne.
