Światowy Dzień Choroby Parkinsona

 

Celem corocznych obchodów Światowego Dnia Choroby Parkinsona jest zwiększenie świadomości społecznej na temat tej choroby, wsparcie pacjentów i ich rodzin oraz zmniejszenie dyskryminacji osób chorych w miejscach pracy.

 

Symbolem choroby Parkinsona jest czerwony tulipan – dający nadzieję chorym na lepsze życie.

Choroba Parkinsona jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych układu nerwowego. Polega na uszkodzeniu lub zanikaniu komórek nerwowych znajdujących się w niewielkiej, ale bardzo ważnej części ludzkiego mózgu – istocie czarnej. Komórki te odpowiedzialne są za produkcję dopaminy. Ubytek dopaminy powoduje wystąpienie objawów ruchowych choroby Parkinsona. Choroba pojawia się przeważnie u osób powyżej 50 roku życia, ale nie jest to regułą. Czasami można dostrzec niepokojące objawy znacznie wcześniej. Przyczyną szybko rosnącej zachorowalności na chorobę Parkinsona jest nie tylko starzenie się społeczeństw, ale także zanieczyszczenie środowiska oraz powszechne stosowanie w rolnictwie pestycydów. Dlatego zawsze myjmy starannie przed spożyciem warzywa i owoce! Dzięki temu możemy choć trochę zredukować ryzyko zachorowania Objawia się w początkowym stadium drżeniem kończyn, spowolnieniem ruchowym, czy sztywnością mięśni. Wraz z postępem choroby, pacjent odczuwa coraz więcej dolegliwości, które ograniczają jego sprawność ruchową, uniemożliwiając pracę, a z czasem, również najprostsze, codzienne czynności.

Oprócz tego dość charakterystycznym objawem jest problem z pisaniem. Następuje zmniejszenie liter podczas zapisywania różnych informacji. Osobę chorą można dość często rozpoznać po tym, iż jej twarz wygląda jakby była nasmarowana oliwką. Powodem jest problem z pracą gruczołów. Inne odczuwalne objawy to zaburzenia snu, problem z połykaniem i mową. Choroba Parkinsona nie skraca długości życia w sposób bardzo istotny, ale znacząco wpływa na jego jakość.

Zastosowanie skutecznego leczenia już we wczesnym etapie choroby pozwala jednak na jej kontrolowanie przez wiele lat. Dzięki temu osoba chora może być czynna zawodowo i kontynuować większość swoich aktywności.

 

Leczenie choroby Parkinsona polega m.in. na uzupełnieniu i przeciwdziałaniu niedoborom dopaminy. Na początku leczenia pacjenci zwykle obserwują korzystny efekt działania leków przez cały dzień. Jednak w zaawansowanej postaci choroby działają one coraz krócej. Objawy choroby, takie jak drżenie, spowolnienie ruchów czy problemy z chodzeniem pojawiają się, zanim pacjent zażyje kolejną dawkę leku. W zaawansowanej postaci choroby Parkinsona u pacjentów mogą pojawić się również ruchy mimowolne głowy, rąk i tułowia tzw. dyskinezy, które często są bardzo uciążliwe. Aby skrócić czas trwania okresów, w których podawane leki nie działają i zmniejszyć nasilenie dyskinez lekarz może zmienić dawkę leków i godziny ich podawania. Opieka nad starszą osobą z chorobą Parkinsona powinna opierać się na zapewnieniu jej maksymalnego komfortu w życiu codziennym. W początkowej fazie choroby aktywność fizyczna jest bardzo ważna dla pacjentów. Ma ona nie tylko korzystny wpływ na procesy metaboliczne organizmu, ale też pozwoli choremu pozbyć się uporczywego drżenia mięśni na wczesnym etapie trwania choroby. Opiekunowie powinni zapewnić pacjentom mają dużo aktywności fizycznej. Mogą to być spacery na świeżym powietrzu, lekki poranny aerobik, ćwiczenia w wodzie czy też inne czynności, które pacjent jest skłonny wykonać i robi to chętnie. Ważne jest również, aby upewnić się, że chory ma wiele okazji do rozmowy. Zdolność słuchania i mówienia jest zaburzona w przypadku choroby Parkinsona i chory ma skłonności do milczenia. Na początkowym etapie choroby ćwiczenia mówienia mogą być inicjowane przez wykwalifikowanego logopedę, natomiast później mogą być już one powtarzane przez opiekuna w domu. Ponieważ zaburzenia ruchu i aktywności u pacjenta pogarszają się z czasem, opiekun powinien poszukiwać dla niego alternatywnych form ruchu. Mogą to być różne rodzaje pomocy ortopedycznej, w postaci np. kul, lasek lub chodzików. Mieszkanie seniora chorego na Parkinsona powinno być wyposażone w uchwyty i poręcze, które pacjent może chwytać i podtrzymać się za ich pomocą w sytuacji kryzysowej. Upadek może być bowiem szczególnie niebezpieczny dla osób starszych ze względu na możliwość powstania złamań, np. często występującego w tym wieku złamania szyjki kości udowej. Może to prowadzić do trwałego unieruchomienia podopiecznego. W leczeniu problemów żołądkowych i bezsenności, które stanowią dwa najbardziej typowe objawy choroby Parkinsona, należy skonsultować się ze specjalistą. Według Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, w Polsce najważniejszym krokiem jest wizyta u lekarza neurologa, wczesna diagnostyka oraz rehabilitacja.